Web Zaman Damgası

Hasretliye Mektup 12./

Bir yanım gurbet
Bir yanım hasret
Kötüsün be kader
Dedin gönül sabret.---
Gözlerimi açtım ,anamın ocağında,
yol yorgunluğum geçmiş ,denizin yosun kokusu esen yelle
balkon kapısından süzülürek uyanmak, Ah ne çok özlemişim.
Telefonum çaldı,çatı kata çıktım üzüm asmasının altında,
boztepe karşımda denize bakarak,biraz vakit geçirdim.
Seslendi annem
-nerdesin gızım
,Mutlulukla indim merdiivenleri
-Günaydın annem .
_Safiye seni sordu beklermiş, gönül sözü demişsin,
En iyi tek arkadaşımdı,okul yıllarımda.
İnsanın hayatında,acılarını mutluluklarını paylaşacağı ,
güven duyduğu olmalıydı bir dostu.
içimden anneme diyeceklerim ,sözlerim geçerdi ama diyemezdim.Sarıldım anneme ,
Ah annem !
Anlatacaklarım ine çok vardı,
Sırrımla kendim sırdaşırdım,
sezen olurdun ,
Ana yüreği var derdin derdin,
ah annem ,ben bir sevdaya tutuldum,
Dillerim susar ,söyleyemezdim.
Kaç kez bilsen anlatmak istedim
kaç kez dizinde ağlamak istedim,
Diyemedim annem diyemedim.
olur da bir gün duyarsan
Sarıl kızına ,kızma annem.
Diyeceklerim sana çok vardı.
Esinti