Web Zaman Damgası

KADERE KÜSMÜŞ KADIN

Sevda çalısı kesti !Yüreğim gönlüm yırtık
Bir iki tel kalmıştı taa kökünden koparttık
Yaşarken umutlarım ölmüş bitmiş artık
Her halinden belliydi kadere küsmüş kadın
Aslı Şirin misali yaşasın senin adın

Üç yapraklı goncayla bahar yazımız olsun
Küçük bir kulubemiz bir de kızımız olsun
Samyeli gibi esmek için yüzümüz olsun
Aşka degil banamı senim bunca sitemim
Nice yıllar yas tuttun bitmedimi matemin

Bir avuç yüreğimi için için yaktılar
Dost bildiğim dostlarım düşman gibi baktılar
Çile prangasını ayağıma taktılar
Bakar bakmaz eridi ta yüreğimin yağı
Gidiyor kağnılarda bir ömrün gençlik çağı

Utandım söylemedim sevdigim sorulunca
Yenik düştüm hayata yüreğim yorulunca
Daga çarptım kendimi kanadım kırılınca
Sanma ki çiçek açtı güller gittin gideli
Bir ömür yanmakmıdır aşkımızın bedeli

Gönül denen müzeden mirasmı çaldılar
Hasiyet sandığımdan şerefimi aldılar
Teselli vermek için bir kaç saat kaldılar
Yandıkça yandı gülüm duman çıktı közüm den
Ne hayalin ne resmin gitmedi ki gözüm den

Yeşermese toprakta çiçeğim çürüse de
Koskoca gökyüzünü sevdamız bürüse de
Ayaklarımız bir bir umuda yürüse de
Kahrımı düğümleyip ulayana ne deyin
Ölünce toprağımı sulayana ne deyin

Kararım savunmasız verilmiş tek celsede
Muhebbetlik degilde Hükmüm idam gelsede
İçin için yanarken belli etmeyip gülsede
Aşk adaletinde ki Yetkide ölüm yazar
Sana eserim kalsın beni gömdüğün mezar

HARUN YILDIRIM