Web Zaman Damgası

YAĞMURUM..!

Sen gidince fark ettim; güllerin güzelliklerini, bir cam güzelini
Gece karanlığında telaşlı kirpiyi
Sen gidince fark ettim; ben çaylak bir yazarım
Aklıma geleni, saklımdan gideni yazarım..

Ama unutma varlığın kadar yazılacaksın bu satırlara
Yağdığın kadar damlayacaksın yapraklara
Hissedemediğin cümlelerim olursa, kusuruma bakma
Ahh yar kusuru birazda kendinde ara..

Şu dert ortağım kalemi,ellerinden tuttuğum gibi tutarım
Bundandır yazarlığım, kalemime dokunma yeter benden aldığın
Kendime sığamadığım, yağmur yüklü bulutum bu "son" ilk baharda
Yağmayı bekliyorum buluştuğumuz o parkta, damlamaya hazırım..

Ve işte..
Gelsen diyorum yine bana gizlice
Gözlerinde geceye dalayım
Kaydolayım tenine derman derman
Bulayım kendimi sana, yüreğimi susturayım..
Ben ağlayım, yağmur ağlasın..

Neyse..
Yine yokluğun bana kaldı
Gözümden düşen candı
Gecenin tenhasında
Buluştuğumuz parkın tam ortasında
Bakışların geceye karıştı
Sözlerin yine gözlerime dokundu
Ağladım!!! Yağmur başladı..

Ağlamak var, Gökkubbe ağlıyordu yar
Ve "gülen kumrular" nasılda sevdalarına sadıklar
Bulutlar yapraklara serpiştirirken göz yaşlarını
Ses var, söz var..Bu nasıl bir sancı
Şarkı söylüyordu sanki yapraklar
Ben ağladım, yağmur ağladı..

Sanki bulutun veda ettiği bir damlayım
Bir yaprakta, bir daldayım
Hayalimde gülüşün, aklımda gidişin
Gülüşünü seviyorum, gidişine sövüyorum
Bir sevindim, bin kırıldım
Yağmur ağladı, ben ağladım..

Gözlerimi güldüren varlığındı
Gidişin sağ olsun onu da aldı
Şimdi gözlerimde yokluğunun eza'sı
Yağmur ağladı; O ağladı
Yağmur durdu; O durmadı..