Web Zaman Damgası

Atıfet

Öyle çok anlam vardı ki imgelerde
Yer kurmuştu, yüreğin derin kuytusuna
Gölgesiyle sarmıştı dört bir yanını
Sanki korur gibiydi, zarar görecek diye
Boynu kıldan inceydi, karşısında kaderin
El değmemiş bakireyi andırırdı sevgisi



Yüce bir bağdı bu, kördüğümle bağlanan
İlmekleri birbirine dolanmış açılmayan
Yumaklanıp kalbine taş gibi oturan
Acı verse bile, vazgeçilmezi olan
Soluk almak vermekti, yaşama gayesinde
İç çekişlerin de nefesti, derununda sevgisi



Nedensizdi çünkü aklını yoramazdı
Zihninde var olan imgeydi şuursuz
Yüreğinin sesinde mubahtı fikrince
Tanrının lutfuydu, belkide gönderilen
İncitmeden taşımalıydı sonuna kadar
Kalbinin derinliğindeydi bu sevgisi



Akıbeti ne olursa olsun razıydı
Sarhoşluğu sürmeliydi, bir ömür boyu
Yıldırmazdı, hüzünlere kara bulut çöktükçe
Sislerini sıyırıp, bakmalıydı yıldızlara
Gözlerini kamaştırmalıydı parıltısı
Layığıyla hak edercesine idi sevgisi



Közleri sönmeyen ateşti bağrında
Rüzgar estikçe kıvılcımlarıyla harlayan
Korlar tüm vücudunu kapsarken bile
Kendini avuturdu tesellisi için
Niyetini bozduramazdı, aç ve susuzluğu
Ömrün sonuna kadar, azalmayacaktı sevgisi




Nesrin Önem
06 05 2017
Tekirdağ