Web Zaman Damgası

SERAMONİ

Bir anlatsam nasıl utandığımı
Fırından çıkmış taze bir ekmek gibi
El süremezsin tenime,
Köşe başlarına çökmüş adamların
Ayıbını taşırım,
………………… aldanma gölgeme

Yoluna şarkılarla çıkmak isterdim
Adını haykıran davullar çaldırmak
Ağaçlarımla, çiçeklerimle,
Yeşilin hiç bilinmeyen renk tonu
Gözbebeklerin,
………………… yakıştı da bahçeme

Sanma ki yorulup, bıkacağım seni sevmekten
Bir ışık, bir kelebek, biraz çiçek, biraz kuş
Umut olacak her demde,
Elini uzat sevgilim, uzat elini
Tenine bağışlanan ter benim,
…………………… utanıp, çekinme

Bütün güzel şiirleri ben yazmışım sanki
Müthiş kelimeler tüketiyorum
Savurganlık modadır şimdilerde,
Sana tüm varlığını sunuyor
Ağzımdan düşürdüğüm harfler,
………………………… kelime kelime

Her gölge varlığının esiridir
Her varlıkta bir ve birçok gölge
Yaratır bir yerde,
Takılıp kalmak varmış sonunda sana
Ve hep senin kapılarındır,
…………………… açılan önümde

Ayaklanır tüm dünya gözlerinin bir bakışıyla
Kendini ispatlayacak şairler seni arar
Acemi dizelerinde,
Ben Tagore’nin şiirlerinde bahsettiği
Rahu’nun güneşe inat,
……………………… yaktığı meşale

İndirme kaşlarını, tutuşmasın kainat
Günahlarını omuzlama çocukların
Oynadıklarında körebe,
Daha dün sen, ben, biz çocuktuk oysa
Ne tez geçiyor zaman,
……………………… eylül’den ekime

Dokunma aynalarda kalsın tebessümün
Yokluğun şimdiden içimde işlenen cinayettir
Gizliden gizliye,
Aralık bırak kapısını giderken bu şehrin
Savurma hüzün kokan saçlarını rüzgar yapmasın
……………………… giderken üşütme!!


Mehmet YILDIZ ( Mayıs 17 GEBZE )