Web Zaman Damgası

Süreyya ( Son Fasıl)

Silüetim vurmuyor yazık ki artık cama
Görünmezlik suyu mu serpilmişti odama
Bulunmaz hint kumaşı değildim belki ama
Beden kayıp Süreyya, elde bir tek ruh kaldı


Gölgesindeyim diye hayıflanırdım güya
Meğerse orda bile değilmişim Süreyya
Sabrım gani sanırdım bitmezdi saya saya
İşte bitti Süreyya, miras-ı eyvah kaldı


Tevellüt eskise de can eskimez bilirdim
Aksini ispat eden çıkmadı, hemfikirdim
Olacaktan bi-haber gâh yürüdüm gâh durdum
Çok yoruldum Süreyya tahtımda bir ah kaldı


Dostumu düşmanımı ayırırdım nitekim
Mayısa çeyrek kala buz gibi hava hâkim
Önemsiz görünse de aslında mevzu mühim
Anlasana Süreyya en güzel sabah kaldı


Eteğinden taşları döken kaçtı bu ara
Her şerde hayır varmış, lüzum yok intizara
Peşlerinden koşacak yaşı da geçtim sonra
Son fasılda Süreyya, dilde eyvallah kaldı…



NİSAN2017/NÜS