Web Zaman Damgası

serbeşce /nefeş/ almak...

mahlasında suskunluk
dile vurulmaz öz tutkunluk
kapza kılıcında yemen ayrılık
uzun yollara devam abu hayat gününde




karanlıktı mevsimin ağazlı sabahı
eriyordu buzdan ruhun dilgin ağıslı
durmuyordu hep gitmek denen öze
suskunluğun kalleş kamcıları dört nala vura vura






hapislikti
zindan yine üc duvar
karsıda isimsiz kilit
ve bir mor menekse kokusu





sisliydi kırık dökük sesler
alaca yetim durgunluk alısa gelmek
zil calıyordu beynımde kütenmişlik sendromu
hasta doktor yorgun demir ağlarında kölemen uzanış


stereotipik sosyal etkileşimde
leon yanan aragazı ve sonun uzaklığı
biraz kitlesel birazcık bi kadar ufak
ama yetmez cağdaş uygarlıkta vitamin solumak





otistik spektrum bozukluklarından
dil ve bilişsel gelişimde dargınlık
genel bir gecikme cabaşında
olmamasıyla ayrılır tümlük gerilik





gök kızala boyandığı o an
korkunun geleceğe teyet uyanış
göz dilimlerinde enfeş öz dik dikiş
anlamsızlığın yatay düşüşde manevra virajsıslığı





geriye dönüşün topraktaki kokun
kalpbin viçdanın üstüne yemin kutsal günde
ehvali sükütü depri acez yılının mental busu
iç sesde yanmayan özgür nefesin üstüne




amin sükür olsun
rahat ve gap dağının telli rüyası
bin haşır gün güzelinde vehbi alem ocağı
neylerse hayat güzel taç mıhramnda alaca sözüme



figanı deste olan
ceşmesi gür kokan
insanı adeste ülke bulan
yarin yangında meş olana



eyvallah..