Web Zaman Damgası

ÖN-SÖZÜ KAYIP BİR ROMAN...

Zordu çok zor zannımca:
Zıt kelamlarda gölgeleri yüklenmek
Yüklem tadında kipler biriktirmek
Yine emrin erbabı;
Kal, demeye cesaret edemezken
Bir de gidip dönmelerin badire babında zafiyeti
Yine kınında aşka dokunup
Hazanı soluduğum o bahar sabahı.

Ön-sözü kayıp bir romanda saklı tadı
Kavuşamayan iki imge altı üstü:
Bir kök hücre aslında sevda
Bir de eklenti mahiyetinde
Solumda isin yorgun ve acı adı.

Yandım, yandın ama yanmayı beceremedik demektense
Zafiyeti işte benliğin
Belleğe kayıtlı dünün tüm zannı;
Zikrinde ne ise fikrine uygun;
Titrinde bir özne asla ben’den öteye gidemeyen
Yorgun yılların naşı;
Alkış tut hadi:
Bir eksik bir fazla,
Üçe varmaya ne hacet:
Tekil kimlikler defolu kayıtlarıyla
Buhran yüklü yoksunluğun takılı meşrebi.

Akıl düş yorgunu;
Dünler an’dan bağımsız
Kalburüstü özlemlerin
Olmayacak yarınlarda saklı kayıtsızlığı.

Skalalar konduruyorum boşluğa:
Endamlı sancılar birikiyorum
İrin yüklü akşamlarda boş boğaz bir terennüme
Sığınıp sığdıramadığımız hazanla boğuşurken
Gecenin ayak parmaklarında.

Hükmeden deyişler tükeniyor
Bedevi sabrımın ekseninde notalar doluşuyor
Islak avuçlarıma.
Rahvan bir hüküm yine ismimde saklı;
Gözlerim kan çanağı
Yine mesnetsiz ithamlarda karaçalı doyumsuzluğu
Nankör beşerin andında saklı tuttuğu isyanı
Boykot eden melek kanadında özgür yüreğimin
Boyutsuz seyri;
Dünden sarkan ama an’ıma asla dokunamayan.

Hezeyanların ötekileştirildiği,
Bu günlerin basireti bağlı yine
Buğday tadında öfkelerin meşrebi:
Saklı kıtalarda ölü kadınlar;
Ölü cümlelerde rem olmuş cahil imgeler;
Kanıksadıklarım aykırı bir melodi,
Damlayanlar bil ki yüreğin suresi
Yine de yamaları büyük acılar dökülüyor birer ikişer
Toplayan namerttir, demelerim iken ayan beyan
Bir de toz konduramıyorum sevdama,
Tozlu ruhumda sair gölge:
Hadi çal en aykırı şarkıyı.