Web Zaman Damgası

Tehirli

ben özlemekten dönerken
ayaklarına kara sular indi hasretin
pastel suratlı bir ihtiyar kadar
yoruldu anılar


bulutların hafızasında rötarlı yağmurlar
gözlerinden sökülen rimel yamaları
eprimiş dudakların, tuz tadı ve ıslak
böyle dönmemeliydim biliyorum
bu denli sağanak
yeşili ezen bir mevsimde tehirli bu hüzün
asıl yoran beklemek değil
geç kalışı yağmurların
toprağın sonraki sayfasına
çiçeklerin diliyle yazılmış bir şiir senin yüzün


ağlama diyorum
gözünden bir damla düşse göğün arteri çatlar
akşam olur ne bileyim ezan okunur oyun biter
topunu keserler başka topu olmayan bir çocuğun
gürültüyle iner ümidin şalterleri
oysa gülmek, o dudaklara yakışan en çocuksu eylem
tenefüs zili, mavi önlük ve ilköğretim
yanaklarında iptila tebessüm çukurları
ah bir gülsen evime dönerim
annem açar kapıyı gülsen


birlikte olsak anı olurdu hatıraların adı
olmadı
gel, durdur bu kanı
hatırlayalım





emreyılmaz / 2017