Web Zaman Damgası

BİZİM ELLER

Eskilerden ne var ki,bir çarşı pazar.
Kalmamış dostluklar,gitmişler azar azar
Üzülsen de boşuna,kahrolsan ne yazar.
Bizim ellerde ben; yabancı olmuşum….

Babamın evine vardım,misafir geldim,
Bir türlü karnım aç diyemedim.
İkram vardı belki ama,çay da isteyemedim.
Anamın evinde ben; el olmuşum…

Çocukluğum geçti,bu tarlada bağlarda
En uzağa giderdik,karşı dağlarda
Zaman nasıl geçerdi,anlamazdık o çağlarda
Bu topraklarda ben; virane olmuşum…

Gençlere baktım,bir türlü tanıyamadım.
İhtiyarlar bana baktı,hiç çıkaramadım.
Ne olmuştu bu insanlara,anlayamadım,
Gurbet ellerde ben; ırak olmuşum…

Oynadığım sokaklar kaldırım olmuş,
Yenilik var belki ama,her yer taş dolmuş,
O eski evler yıpranmış,boyası solmuş.
Çocuk olduğum mahallede ben; mazi olmuşum…

Ev çoktu belki ama,evsiz kaldık
Akrabaların kapısı kapalı,biz mi öyle sandık
Nerede o dostluklar,hani gardaşdık.
Özlem duyduklarım da ben; vefa olmuşum..


Sadık KARADEMİR