Web Zaman Damgası

Götür ! Afak Şıhlı

Vaktiyle girmedi hasret araya…
Beni o ayıma, yılıma götür.
İsterim saçımı bir de sen tara
Sıcak ellerini saçıma götür !

Bakıp gözlerine gördüm özümü,
Yüreğim aşkından aldı gücünü.
Sana ayırmıştım bütün sözümü
O hoş nağmeleri dilime götür!

Sen yoksan, de kalbim ısınsın kime ?
Kurduğun kudret de uçtu elinle.
Yiten ümitleri, seven gönlüme,
Itrı, tazeliği gülüme götür!

Ne gamın sonu var ne de yaşamın
Mahkumu olmuşum ben bu zamanın
Koru beni eğer varsa insafın.
Zulmün verdiğini al zulme götür !

Çift kanat vermiştin taşıyım diye!
Muhabbet vermiştin yaşayım diye!
Senin olmadımsa yaşamak niye?
Götür beni gülüm ölüme götür!

Afaq Şıhlı
Türkçeye uyarlayan : Sunar Yazıcıoğlu

Not:
Afak Şıhlı 25 Haziran 1969 da Bakü’de doğdu. Bakü’de Ziyalı ailesine mensuptur. 1984 yılında 15 yaşında iken 12 sayılı ortaokulu altın madalya ile bitirdi. Azerbaycan tıp fakültesine girdi. Bu fakülteyi üstün başarıyla bitirerek 2000 yılında hekim olarak atandı. Şu esnada Rusya Federasyonu’nun Moskova şehrinde yaşamaktadır; tıp, musiki ve ressamlıkla uğraşmaktadır. Evlidir ve iki çocuk annesidir. Afak Şıhlı ünlü şair Arif Şıhlinski’nin kızı, büyük yazar İsmail Şıhlı’nın akrabasıdır.
Ayrıca Afak Şıhlı Uluslararası Yazarlar ve Yayıncılar Birliği’nin, Moskova Şehri Edebiyat Cemiyeti’nin, Azerbaycan Menşeli Şairler meclisi’nin (2011) , Avrasya Yazarlar Birliği’nin (2012) ve Rusya Yazarlar Birliği’nin üyesi (2012) , Rusya Şiir Akademisi’nin muhabir üyesidir.
Ortaokulda okurken Genç şairler derneği’nin rehberi oldu.
Şiirleri duvar gazetesinde ve birçok defa Güvercin günlüğünde çıktı.
Son on yılda şiirleri ve hikayeleri cumhuriyet basınında; çok sayıda gazete ve günlüklerde yayınlandı.
Türk ve Rus dillerinde gazete ve günlüklerde tercümeleri vardır.
Eserleri: “Qəlbimin dedikləri” (2003), “Sevərsənmi” (2005), “Məndən uzaqda” (2008), “Səni düşünürəm” (2011) .

Şiirin aslı :

QAYTAR!
Bir vaxt düşməmişdi həsrət araya...
Məni o ayıma, ilimə qaytar!
İstərəm telimi bir də daraya,
İsti əllərini telimə qaytar!

Baxıb gözlərinə, görüb özümü,
Ürəyim eşgindən aldı dözümü.
Sənə həsr elədim hər bir sözümü,
O xoş nəğmələri dilimə qaytar!

Sən yoxsan, de qəlbim isinsin kimə?
Uçub əllərinlə qurduğun kümə.
İtən ümidləri sevən könlümə,
Ətri, təravəti gülümə qaytar!

Nə qəmin sonu var, nə də gümanın,
Məhbusu olmuşam mən bu zamanın.
Gəl, məni hifz eylə, varsa amanın,
Zülmün verdiyini zülümə qaytar!

Cüt qanad vermişdin daşıyım deyə!
Məhəbbət vermişdin yaşayım deyə!
Sənin olmadımsa yaşıyım niyə?!
Qaytar məni, gülüm, ölümə qaytar

Afaq ŞIXLI