Web Zaman Damgası

OMZUMDAKİ MELEKLER DAHİ YORGUN AĞLAMAKTAN...

Z/aman hiçsizliğin manifestosu,
Ah’ların külliyesinde bir zincir;
Kırılgan nutukların cazibesi
Yine yorgun adımların muhasebesinde devinen
Adam boyu kıtaların adsız sicillerinde sür-git
Zorunlu bir neşriyat belki de adına insanlık denen;
Gölgelerin yüzü suyu hürmetine çıkmışken
Ok yaydan:
Yana yakıla bir iç çekiş
Yine hezeyanların nöbete durduğu,
Ateşin zirvesinde konuşlu
En iç acıtan hele ki müptelası nefsin.

Tek kalemde sildiğimiz masumiyet kadar da
Fevri bir istikamet
Densiz cümlelerin girizgâhında
Yükümlü bir taziye
Başından savmaksa vicdanı ve
Merhem olmaksa yaralara
Aralıksız tensiye edilesi bir mabedin
Kırık kalpler cumhuriyetinde zuhur eden
Göreceli bir dirayet
Yine çivisi çıkmış dünyanın meczup ırkı;
Sıradan ölümlerin dahi sorgulanırken sicili.

Kolaysa devir ve boca et içinin isyanını,
Demelerden yorgun matemin en kırgın teli yine
Omzumdaki melekler dahi yorgun ağlamaktan
Yeter ki tekelinden çıkart hüznü ve savaşı,
Kıt kanaat bir zulüm mü de
Göreceli farkındalıkların düştün peşine,
Bir de kehanet erbabı tok sesinde zalimin;
Hadi çekil aradan,
Nefsin tokadı,
Yüreğin kırık teranesi
Bir de ölümlü düşlerin peşine düşmüşken insanlık
Bir de çıkmışken yoldan
Geri dönümü yerleşik şeytanın cibilliyetinde.