Web Zaman Damgası

YANMAYI MEŞK EDİNDİĞİM...

Zaman özürlü düşlerim var benim,
Zamansız yangınlarım
Bir de zamanı alt ettiğim çocuk yanım.
Teyelledim geceyi,
Teyelledi terzi mimleri
Bir de soy kırımı addedilen ayrımcı güçleri.

Zamansız aşklarım da var hani:
Kendimi bildim bileli sevdalı olduğum
Yangın ertesi kurtarılmışlığım;
Sebepsiz mesnetlerle
Ömrümün tam da ortasından kesilip
Lime lime edildiğim kayıp hezeyanlarım:
Hanidir içli dışlıyım madem
İçim dışım bir olsa da
Sandım ki budur her derdime merhem,
Kaygı özürlü olsaydım keşke dediğim,
İskambil kâğıtlarından ev yaptığım
Çatı katında isyanlarımı biriktirdiğim
Sonra da gümbürtüye gittiğim…

Şiir düşlü kayıp şarkılarımda saklı
Adını koymadığım ölü çocuklarım.
Kayıtsızlığımın pervasında
Pervazların belası köşeleri kayıp kare yalnızlığım
Tahakküm erbabı saf bir tebessüm yayılan
Derinlerde yüzmeyi maharet bilip de
Sığlarda boğulmayı mezhep edinmişken
Kayıp kayıp düşmelerden yorulduğum
Hülasa yanılgılarım:
Bir de birden başlayıp varamazken sonsuza
Sonsuza meyledip tutturamadığım o katsayıda
Endamlı ve muhafazakâr isyanlarıma çentik atarken Tanrı.

Ne diyeyim ben daha
Hele ki sıfatların biri bin para
Kabul görüp seyrine doyamadığım
Kalburüstü bir düş ki peyda olan
Baştan sona aşka bandığım kayıp şeceremin
Tehdit yüklü közünde;
Gidip de dönmeyenlere ah ettiğim
Cinnet yüklü deyişlerde istişarede yanılgılar,
Yanmayı meşk edindiğim fevri gölgem.