Web Zaman Damgası

SUSMA VEDA EDERKEN

gözlerim arıyor yıldızlarda seni
ay tercüman oluyor hislerime anlatıyor beni
seninle yaşayamadığım duygularımı tetikliyor
bilinmez bundan sonra ikimizi ne bekliyor
yüzümüz gülse de polyannacılık oynadık
aşkla oyun olmaz bunu anlayamadık
yüreğim titriyor bak acıdan
gözlerimden yaş değil kahır akıyor
düşen her yaş damlası canımı acıtıyor
değişti sanki aldığım nefes de
düşüncelerimin girdabında kaybolup boğuluyorum
zaman süzgecinden geçip kendimi sorguluyorum
ne olurdu sen de yüreğinin sesini dinleseydin
gerçekleri bir de benim gözümle görseydin
bu kadar yanmazdı yüreğim sızlamazdı bedenim
kalbinin derinliklerine çıkmamacasına koysaydın beni
kırık cam parçalarında aramasaydım sulietini
her çırpınışımda ayaklarımda prangalar vurmasaydım dibe
yine seni sevip affedebilseydim
güneşim olup kararan ruhumu aydınlatsaydın
korkusuzca gidebilseydim içimdeki dehlizlerden
göz kapaklarıma sığmazdı yine de gözlerin
yalnızlık kolay değilmiş gidişinde anladım
yüreğim yangınlar da aklım firarda kaldı
duy sesimi ne olur geri dön
çektiğim acılar bitsin artık
yokluğunda yıllar değil tükendi bedenim
alışamadım bir türlü yokluğuna gözlerini aradım
derin sularda değil sığ sularda boğuldum
yüreğime iki damla göz yaşı akıttın
bu gidişinin de farkı yoktu halbuki
tıpkı daha öncekiler gibi
alışkanlık yapmış sen de ezber misali
susma veda ederken gözlerime bak
umutsuzca bakan gözlerimi göreceksin
sen de biliyorsun fazla söze gerek yok
her ayrılık bir son değil ki
biraz gül bir şey söyle giderken...




Refik
11.04.2017
İstanbul