Web Zaman Damgası

Denize bakan balkon, Augusta Angellier, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Evim, gri denizin kenarında kurulu;
Dalgıç kuşları, fırtına kuşları ve beyaz martılar
Meltemin içinde, demirden okları zır zır zırıldayan
Fırıldaklarının arasında, uçuşlarını yarıda kesiyorlar;
**
Deniz tarafında, likenler evi örtüyor ;
Kara tarafında, duvar sarmaşığı onu kaplıyor ;
Kapımdan doyumsuz ve süssüz bir fundalık görünüyor;
Ama, pencerem büyük dalgaların üzerine açılıyor.
**
Bazen kısa bir an, dolmenlerin serpiştirildiği, haç dikili tepelerin
Hâkim olduğu, uçsuz bucaksız misk otlarının ve çalılıkların
Arasındaki bir alana baktığımda, şuraya buraya dağılmış
Meşe koruluğunun kümelendiğini görüyorum.
**
Bir an sessiz denizin, kayalıklar arasında
Şiddetli gürültüsünü ertelediği hafif sisli günlerde,
Görünmeyen bir köyden bana kadar ulaşan
Çanların zayıf sesini dinliyorum.
**
Uzun günler ve hemen hemen bütün gece, balkona
Yaslanıyor, oradan denizin çalkalanmasını görürüyorum,
Hantal bulutların ya da hafif parlaklıkların altında,
Onun durmak bilmeyen dalgalanması sürüp gidiyor.
**
Rüzgârların, kabaran dalgalara karşı çetin kavgasını,
Dalgaların yükselmesini, eğilmesini ve yeniden ışıldamasını,
Gümüş renginin çözüldüğü soluk yeşil akıntıları,
Ve ateş rengi dalgalarla oynaşan, gri dalgaları görüyorum ;
**
Kesintisiz ve derin bir müzik dinliyorum,
Kumsalda sürünen ve ölen yavaş iç çekişleri,
Yalıyarların çarpınca havaya kaldırdığı öfkeyi,
Ve denizin dünyayı kuşatan sevincini.
**
Ve bilhassa, ufukta, halatlarıyla göğü çizerek geçen
Yelkenlileri seyrediyorum, yelkenliler siz,
Uzak yolculuklarınızdan mı dönüyorsunuz ?
Başka yıldızların serpildiği göklere doğru mu yol alıyorsunuz ?
**
Kalbim ufkun can çekiştiği sisin içinde yaşıyor,
Ve, hep ıssız balkona dayanıyorum,
Zira bir gemide giden beklediğim o kişi,
Hiç bir zaman karadan dönmeyecek, biliyorum.

Augusta Angellier
Çev. Sunar Yazıcıoğlu