"ağla zeynebim" isimli şiir 9.4.2017 10:00:44 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
ağla zeynebim kurşunlanmış serçeler düşüyor toprağa söndürülmüş yıldızlar çırpınan düşler taş kesilmiş karanlık yağıyor mor bir yağmur ıslaklığında
*
ağla zeynebim çocukluk tadında gülüşlere puslu ,bezgin yüzlü annelerinin sofralarına sıcak somun taşımamışlara daha bombaların fiziksel formülünü çözememişlere milyon kez büyütülmüş bir kar tanesi gibi üşüyenlere kara korkularla ölüm cemresi gibi düşenlere hep hüzün çisiltisi, hep yaslı her savaşla vurulan çocuklara …
*
ağla zeynebim ölmeden cehenneme kendi gözleriyle tanıklık etmişlere daha annesinin karnındayken zulmü uğrayanlara ağla zeynebim babasını hiç bir zaman göremeyeceklere bütün haksızlıkları göğsünde biriktirenlere bir gün dünyaya hesap soracaklara…
*
ağla zeynebim f16’ların geride bıraktığı harabeler arasında oynayanlara açlığa mahkum bırakılan masumlara kuru ekmeği zenginlik sayan halepli çocuğa anne kokusunun verdiği huzurdan yoksun büyüyen çocuklara annesinin cennette olduğunu düşünenlere babasının kurşuna dizilişini izleyenlere
*
ağla zeynebim silah seslerini ninni bombaları kendine yastık yapmış olanlara uçakların kalkışlarını engellemek için bisikletinin lastiğini yakanlara kamplarda yemek sırasında ezilenlere bacısının namusunu kurtarmak için silahlı askere taş atan çocuklara Allah’tan başka sığınacak kimsesi olmayanlara…
*
ağla zeynebim ölümle kol kola büyüyenlere dinmeyen savaşın darmadağın ettiği ülkelere zalimlerin üzerinde kozlarını paylaştığı o kadim topraklara
*
bilir misin zeynebim evsiz kalmanın ne demek olduğunu? evini barkını terk edip çadır kentlere sığınmanın? bilirmisin ne demek arkanda ülkeni, ölülerini bırakarak çıkıp gitmenin ?
*
bilir misin zeynebim? milyonlarca insanın canının yandığı yerdir suriye toprağa dökülen kanların henüz taze olduğu yerdir bilir misin savaş nedir? nasıl yıkar? nasıl öldürür? ölüm korkusu nedir? bilir misin zeynebim? bomba kokusunu, kurşun kokusunu? kaybetmenin izdırabını? bilir misin dağıtılan ekmek ile yaşamak nasıldır? savaşta çocuk olmak nedir? anne olmak? baba olmak? kardeş olmak ?
*
hani zeynebim hani orası başka bir ülke idi? hani çocuklar bizim çocuklarımız gibiydi hep aynı bakışlı, aynı gülüşlü, aynı simalara sahip? hani anadoluda bir köydü idlip hani şırnaklı bir kürt yozgatlı bir türk hani aynı lisanı konuşuyorlardı halepli,şamlı,bağdatlı
*
evet zeynebim… çocuklar her zaman her yerde çocuk bomba patlar iken savaş devam eder iken gülüp oynarken ,koşarken…
*
evet zeynebim yıkılan evde bir babanın çocuğuna bakışını görmek ister miydin? bir babanın o ezilmiş, eğilmiş bakışlarını… çaresizliği yaşayan yüzlerce babayı görmek ister miydin ?
*
evet zeynebim sağlam yürek bırakır mı insanın bedeninde? çocuklarının parçalanmış bedenleri başında ağlayan anne-babalar bir gece kundaktaki bebeği donarak ölen suriyeli baba boğulup kıyıya vuran aylan kurdi farklı coğrafyalarda savaştan ötürü ölen çocuklar idlibde yaşanan katliamlar
*
ağla zeynebim suriye ecel döşeğinde her gün onlarca –yüzlercesi çocuk -yaşlı çoktan arşa yükselmiş ahları ufuklar kara bulutlarla kuşatılmış her tarafta kıtlık , kuraklık ölüyor çocuklar kimyasal silahların altında…
*
ağla zeynebim insafı, vicdanı körelmiş herkesin vahşet çok vahim ses çıkarmayanlara vicdanını kaybetmiş insanlığa ağla…
*
hani zeynebim sormuştu ya ben okula gidicem öyle mi demiştik ya evet sen artık okula gidecen çantan olacak pembe boya kalemlerin olacak renkli renkli sarı, kırmızı, mavi bir kelebek gibi kanat çırpacan gece olacak, güneş batacak, hepimiz uyuyacağız, sabah olacak kuşlar uyanacak sen de uyanacaksın okula gideceksin
*
demişti ya hani hadi uyuyalım benim uykum geldi…
*
o gün öğrenmiştik zeynebim sevinç neymiş sevinince nasıl olurmuş insan … vatan neymiş bayrak neymiş özgürlük neymiş…
*
her savaşla zeynebim … ilk kurşun beni vurur her zaman ilk kopan ayak benim olur bir serseri mayınla . gökten ölüm yağdırılır üstüme varil bombasıyla kimyasal silahlarla… ölümü öğretirler bana ızdırabı öğretirler bana bedenime kurşunlar saplanırken can çekişirim
*
duyuyor musun zeynebim tank ve top seslerini atılan roketlerin gürültüsünü duyuyor musun kahverengi gözlerin önünden geçenleri her çocuğun gördüğü gibi pembe renkte kabusları görüyor musun
*
ağla zeynebim.. cehennemin tanığı ürkek gözlere beşiği bomba sesleriyle sallayarak büyütülen bebeklere annen nerede diye sorulunca cennette diyen çocuklara kızılca bir fecrin doğuşuna tanıklık edenlere
*
bilir misin zeynebim amansız kara sevdaların ateşine sürülen sonsuz bir ülkenin adıydı suriye kozasından yeni çıkan kelebeklerin kanatlandığı sınırsız sevmeyi arzulayan gönüllerin ülkesiydi
*
hey zeynebimin gözyaşları hey insan çığlıkları hey ahına zincir vurulan anneler… hey içten içe yanan köz ocakları serin gölgelerin vurduğu çocuklar hey… kaç nefes döküldü göğüslerinizden çırpılan bir zeytin ağacı gibi vücudunuza kaç şarapnel parçası dokundu ruhunuzun başköşelerine kaç bomba ….
*
redfer
“Ey Beşar! Allah'tan sana öyle bir gün yaşatmasını dilerim ki o gün ölümü diler ama onu bulamazsın “
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.