Web Zaman Damgası

MEKTUP

Hele bir ses verin ötelerden…
Hadi Uzatın ellerinizi… dostça sıkayım.
Selamlar göndereyim…
Gecenin bu dar vakitlerinden.

Kaybolmuş akıllar ülkesindeyiz…
Karanlıklar çöküyor üstüne;
Hadi; bir ses verin de ışısın gecelerimiz.
Cesaretimiz olsun…
Gücümüz olsun…
Balyoz gibi insin yumruğumuz;
Merhametsiz bağnaz yüreklere…

Sesi mi duyan var mı…?
Nicedir altüst oluyor yer yüzü… ve biz.
Hızı artıyor kasırgaların…arkasında iz.
Yüz arıyor yüzsüzler…
Yüzler, dost sandığımız; o, yüzsüzler.
Düştükçe aklıma öfkem;
Kudurturbeni…dizginleyemem…
Hüznünü omuzlarım gecelerin;
Kıvrılırım koynuna…
Sırrına ererim varlık ile yokluğun…
Lakin söyleyemem…

Kederdir içimi kemiren…
Solmuş bir çiçek gibi; savurdum attım kendimi.
İzini sürdüm izbelerin, dolaştım diyar, diyar
Karanlıklarında, kayboldum akşamların
Öfkeler koydum masama;
Okkalı bir yumruk;
Ciğerini çıkardım gecelerin…
Lakin tireyen bir ışık gibiyim; ürkek…
Ha söndü, ha sönecek.

Beni kim yazıp çizmiştir böyle, hadi söyleyin..?
Yoksa ben mi…?
Öyleyse kendime itirazım var…
Yazana itrazım var…
Yazdırana itirazım var…
Neyleyim; işte ben böyleyim.

Yürekten damıtılarak dolar kalemin mürekkebi…
Öfke kusar ellerimden, yazarım çizerim.
Zayolmuş yıllar!!! yıkılan hayaller…
Damla damla eririm.
Ben sabahların kırgın adamı!!!
Akşama dönen öfkeyim….

Eski bir elbisenin ütülenişi gibi canlansam da yeniden.
Eskiyim işte…
Böyle aksak duyguların arkasına saklanır yürürüm.
Yürürüm;
Lakin bütün sokaklarım çıkmaz.
Köşe başları fiyaka,
Kahveler gürültü,
Pazar yerleri kahkaha.
Ben; vakitleri kaçırdım,
Adam akıllı oldum,
Geri gelmez bir daha.

Son tiren de kalktı,
Son yazlar da gelip geçiyor üstümden…
Ayaklar yorgun, dizler yorgun, düşümceler durgun…
Sadece düşlerim götürür beni;
Ve getirir ötelerden.

Ayışığını beklerim…
Gölgemi yutarım geceleri…
Poyrazlar vursa da üşüse de yüreğim;
Aldırmam…

Yarasalar uçurdu beni;
Ağır geldi sırtıma vurulan mühür...
Gömleğimden bir düğme koparır gibi;
Çekip giderim demiştim ya ben…
İşte çekip gittim, lakin döneceğim eyvallah!!!
İşte o son yazdı,
Spil’ e yasladım sırtımı, hala buradayım.
Aldığım nefesler göğsümü acıtsa da;
Dolaşırım bu dağın eteklerinde,
İşte ben hala buradayım ve hala yaşamaktayım…
Ekrem SAYGI
11.03.2017 Manisa