Web Zaman Damgası

İNSAFSIZ

Bilmedim meyil verdim şıpsevdi olduğunu
Gök kubbeyi başıma yıkıp, gittin insafsız
Kuldan saklamak olmaz, Allah’ın bildiğini
Ellerine kınalar yakıp gittin insafsız

Bakışında dondum da, pas vermedim güneşe
Acılara belendim, kalmadı yüzde neşe
Feryadımla inlerken yedi iklim dört köşe
Hayallerime kurşun sıkıp gittin insafsız


Ne oldu bize böyle, yadel olduk ne çabuk
El sözüne kandın hep her sözün abuk sabuk
Dil yarası derindir kolay bağlamaz kabuk
Soluma hançer gibi çakıp gittin insafsız


Vicdan, merhamet yokmuş o riyakâr özünde
Dermansız kaldı dizler yokuşunda, düzünde
Ahde vefa gösterip durmadın hiç sözünde
O güzel kaşlarını çatıp gittin insafsız


Yolcusu şimdi Sevim kervanında mahşerin
Attın da yüreğinden genişti mi dar yerin
Her damlası sen iken alnımdaki ak terin
Kan, yaş misali gözden, akıp gittin insafsız

Sevim GÜLER