Web Zaman Damgası

Aşk

elime rastlasa elin
karıncanın ekmek kırığına rastlaması gibi
düzlesem sevginin hamurunu
ince sesli sevdayla sarsam gönül yaramızı
gecede köpek ulumalarını kovsam yıldızımızdan
yeni düşler bağlasak unutmamak için parmağımıza
yeni umutlar biçim alsa görüntümüzde


kurtlu bir ağaç yese kendini biz sevdayı büyütsek
seyretmekle yetinmesek bu güzel manzarayı yaşasak
gölgemizde çoğalsa seven, sevilenin rüyası
bir bahar günü çiçekleriyle açsak zerdalinin
mahur bir şarkıda buluşsak kuşkusuz aşkta
hüzün kuşağını atsa günler belinden


uzaktan seyretmesek güzelliğini suyun
çocuk gülüşlerle dalsak içine
yine yürüsek çiçek bakışlarla sarmaşık
yolumuzun üstünde kırılmasa su testisi
kaçmasa kelebekler ölmese
uçsalar hep, bahçeden bahçeye
öyle büyür ki aşk, soluk alıp verdikçe!..

20. 03. 2017 / Nazik Gülünay