Web Zaman Damgası

geldi,gördü ve gitti...

,
,
,
geldi buldu
susmadı acıları konuştu
baktı ve durdu
sessizce elini kalpbime vurdu
kosar adım gülerek gitti
uzak bir andı sadece
yüzüme iki kesik bıraktı
altı üstü birdi
kara toprak gökyüzü misali
acımadan eritti nefreti
kendini buldu öyle derine saklandı
yıkılmış bir sehir duvarı gibi
üzerimde bir yazısı bilirdi
dipsizdi ve kuskusuz ölü anılar sokağında
bir ismin en kuytu yalnızlığında
bir cişmin en idrak kırıntı köşe yamaclarında
kimsesizliğin en büyük renkgi ,etek cicekliği
saclarının en kumral bakısı mafedilmis lerik sızısı
öyle vurdu acıtdı sustu
ve tüm kelimleri icinde öldü
siyahdı kırmızı seven gözlerinde
ruhunun en anlamsız deri yangınında
beyazdı nemli ölü toprağında
cicekdi ekilen kuru balkan gölgesinde
mabetti görülmemis ekort güzelliğinde
bir ciğ tanesi kadar kalpbi
akan yağmur gibi berrak sisli
kırıntı köse gibi aldatıcı
kırık siseler gibi renk renk
pusluydu devrilmis ağac rıhtımı gibi
sesler üst üste resimler yırtılan rüzgar esliğinde
geldi,,
gördü ,,
ve gitti,,
,
,
,
neden ,,,


,ben seni hiç sevmedim ,
,birden geldin yalnızdım
,ve yaralı ,sonra sende kaldım
,yarım bir bakıs bir yırtık göz
,bir acı kapladı ,ayrıldım kendimden
,hala ölemedim senden...
,
,
,