Web Zaman Damgası

Lepiska Saçlı Aşk

keskin gözleri ile vadiyi tarayan kaya kartalları gibi bağdaş kurup oturdum
çok uluslu bir inzivanın cam kenarına
yırtılmış bir göğün göğsünden, kirli bir yağmur yağıyor
sağanak halinde irin yağıyor
kan yağıyor sokağa...


detone bir şarkının ıslığında çatlarken dudaklarım
yokluğun, tepeden tırnağa kundaklıyor beni
içimde sönmek üzere olan bir mum titriyor
tuz buz olmuş hayaller, çizerken çivit mavi gözlerimi
tahriş olmuş ses tellerimde, lal çığlıklar susuyor


ilkin yüzün geliyor gözlerimin önüne
dokunmaya kıyamadığım, bakmaya doyamadığım yüzün
ve sen yüzünü esirgedikçe dikenli tellerde yırtılan yüzüm
ya ellerin…
ay ışığında yakamozlar gibi geceme ışıldayan
o kız oğlan kız ellerin
ve sen ellerimden tutmayınca
kırık bir kılıç gibi kırılan ellerim


artık yüzün yok!
ellerin yok!


her şeye ilaç değilmiş zaman
begonvil kokulu duygular nasılda paslandı
gün güne köreldi beklemenin hançeri
o hırçın rüzgar...
kuytularda uslandı


aşk, vardı ya…
o ele avuca sığmaz lepiska saçlı aşk!
sen olmayınca…
sahipsiz akvaryumlar gibi küflendi…