Web Zaman Damgası

Gel Sen Bana Sor

Şu yalan dünyanın, haline kanıp
Yaşıyordum ama, gel sen bana sor
Böyle ağırken yük, hafifdir sanıp
Taşıyordum ama, gel sen bana sor


Güçlü göründükçe, öyle bilindim
Parçalandıkça kalp, bin kez dilindim
Kör bıçak gibiydim, her gün bilendim
Şaşıyordum ama, gel sen bana sor


İmanım gevredi, çile kürürken
Kaderin peşinden, izi sürürken
Engelliydi yolu, yokuş yürürken
Aşıyordum ama, gel sen bana sor


Dert hamuruyla, gamla karıldım
Kördüğüm üstüne, telle sarıldım
Çatlarken torağım, susuz yarıldım
Eşiyordum ama, gel sen bana sor


Anıları mazi, dürteler iken
Gözlerim yaşarır, battıkça diken
Helede gönlümde, sevdası ilkken
Deşiyordum ama, gel sen bana sor


Soğuk poyraz yeli, estikçe pustum
Titrerken vücudum, öylece sustum
Böyle kara bahtlı, talihe küstüm
Üşüyordum ama, gel sen bana sor


Nesrin Önem
11 03 2017
Tekirdağ


İçim kan ağlarken hep güldü yüzüm.
Gülüyordum ama,gel sen bana sor.
Nutkum tutulsa da baldandı sözüm
Coşuyordum ama,gel sen bana sor......Mahmut M.Özdemir Teşekkürler değerli hocam yüreğine sağlık