Web Zaman Damgası

Eşekliğin Divanı

Beyni karıncalansın, uyuz tavşana dönsün
Sürüm sürüm sürünsün, ocağı barkı sönsün
O’na yardım edersen, hem aptalsın hem bönsün
Hüllesiyle başbaşa kalsın etme refakat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Mangalda kül bırakmaz, coşar dili düğümlü
Fikri benlik peşinde, yaşar yılı düğümlü
Hile vardır işinde, koşar yolu düğümlü
Başımızda hiçbiri, süremesin saltanat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Yalnızca gösteriştir, fakire sadakası
Haramdan nakıs rızkı, kavuşmaz hiç yakası
Palavradır her sözü, bozulsun fiyakası
Sürmesin bu dünyada, Karunca bir şatafat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Düzenbazlık mesleği, hem kolaydır hem rahat
İşi gücü her saat, menfaattir menfaat
Kağıttan kale say ki, eline geçsin fırsat
Yarısı boşa gider, vursan ona bir tokat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Birliğine kasteden, kim olursa vatanın
Bilinmeli bu yolda, dönüşü yok hatanın
Dili kökünden kopsun, ona dil uzatanın
Kesiver cezasını, Tahtalı köye uzat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Gidenden kurtulsak da, gelen umut vermiyor
Anaları demek ki, helal süt emzirmiyor
Hocası talebeye, güzel öğüt vermiyor
Diplomalı eşşeği, hatadır saymak üstat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Marko maşa olursa! giydirirler fistanı
Bir eşşek kabre konsa, kirletir kabristanı
Rabbim halas eylesin, ölüsünden vatanı
Bulunmasın cesedi, denizde etsin vefat
Eyer vurma eşşeğe kendini sanmasın at

Meyhane köşesinde, elinde cıgarası
Acınacak haldedir, insanlık fukarası
Depreşse bahanesi, depreşse bir yarası
Zıkkımlansa bir kadeh, sandalyeyi sanır yat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Dilimiz aynı ama, yabancıyız bize biz
Birbirini tutmuyor, fikrimizle zikrimiz
Anlamakta zorlandım, bilmiyor ki biz kimiz
Allah neden yarattı, kul diye böyle bir zat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Celil ÇINKIR - DELİBAL