Web Zaman Damgası

Yasemen (3)

Dağı taşı sarmış izci köpeklerin vaveylası
Kara libas giymiş cellatlar izimi sürmüş
Dört bir yanda beni aramış, kiralık katiller!
Faka basmamış, kuş olup uçmuşum!
Ne pusular kurulmuş yollarıma
Bütün tuzakları bozmuşum Yasemen

O gece…
Kavlime sadık kalmışım
Bir kuş tüyü gibi usulca yatağına konmuşum
Bir dereden su içer gibi içmişim güzelliğini kana kana
Bağbozumu gülüşünü heybeme doldurmuşum
Kaç geceyi sabah ettim seninle
O gece… Koynundan kaçmışım Yasemen

Ay ışığında düşmüşüm yola
Ateş yakmamışım
Ses etmemişim
Gözlerim kan deryası, haftalarca uyumamışım!
Su içmişim ürkek güvercin gibi
Bir gölge gibi karanlığın ciğerine saklanmışım!
Yemek yemişim ağaç kovuklarında
Hırçın koyaklarda, kancık pusular atlatmışım Yasemen

Gel gör ki… Üç kuruşa satılmışım!
İspiyon yemişim!
Zebaniler çullanmış üstüme
Karakollara düşmüşüm Yasemen

Boncuk boncuk terlemişim çapraz sorguda
Falakaya yatmışım!
Cop yemişim!
Beton duvarlara kan kusmuşum
Susmuşum, senin adını dememişim Yasemen

Bir bilsen, kaç çiğdem zamanı eskitmişim dört duvar arasında
Zemherilerde, hırçın voltalar bitirmişim
Sabırlı tespihler koparmışım
Her bahar gelende...
Tırnağımla taş duvarlara çentik atmışım Yasemen

Oyy ben ölem…!
Ne zaman duymuşum, sen gelin olmuşun!
Gün saymaktan vazgeçmişim!
Son bir çentik atıp duvara
Son kez bakmışım gökyüzüne
Andolsun…
Bir gökyüzünü, birde seni çok sevmişim Yasemen

Alıcı kuşlar gibi bırakırken kendimi boşluğa
Dağları devirmişim Yasemen