Web Zaman Damgası

İç Kanama

Kapı eşiğine saklanmış, o meşin muskalar iyi bilir
Cehennem kaçkını iblisler, uzaktan bile tanır beni


Ben ki; kafa tutardım şeytanın şerrine
O lanetli fal taşlarını kırardım
Çingene beddualarına şerbetliydim
Papaz büyülerini felç ederdim yumruğum ile


Bir senin yamaçlarında tökezledi atım
Bir senin güzelliğine işlemedi pusatım


Seni gördüm
Çözüldü kalbimin buzulu
bu yüzdendir avuçlarında erimiş'liğim
Ne yaptım'sa
o efsunlu bakışlarına direnemedim


Güzelliğinin celladına gönüllü teslim oldum
Kör bıçakla kesildim
gög ekin gibi biçildim
Seni gördüm…
İsmail gibi kurban seçildim


En çok gözlerine inandım
Gittiğinde değil, gözlerini kaçırdığında başladı gurbet'im
Beni bir başkasıyla kıyasladığında,
Sevdamı paslı terazilerde tarttığında
İşte orada, tam orada...
Koptu kıyametim


Sen bir taş gibi sustuğunda,
başladı iç kanama


Azrail’in ayak sesini dinledim
Bombalanmış şehirler gibi inledim
Vazgeçmenin kuzgunları üşüştü başıma
Sen sustukça, pişmanlığın zehri yürüdü damarlarıma


Çivileme daldım şüphe denilen o kirli denize
Lime lime doğradı beni meddücezirler
Can havli ile uzattım ellerimi
Tutmadın...
Kendimle dövüşe dövüşe, kan revan geldim kapına
Açmadın...


Şimdi; ne ben kuyulara düşecek Yusuf’um
Ne sen yollarımı bekleyecek Züleyha


Öyle bir savurdun ki...
Acının alıcı kuşları tırnak vurdu gövdeme


Upuzun bir erteleme oldu aşk
Ne çağırdım seni, ne uğurladım
Seni kaybettim, kendimi bulamadım
Bağırdım…
Bağırdım…
Duyuramadım