Web Zaman Damgası

Bozlak

Ağır yaralı bir türkü ağlıyor gecenin kılcallarında
Gece yardım ve yataklık ediyor hüznüme
Şefkatinde, nefretinde hedefi benim bu gece
Tüm iyi niyetlerim dibe vurdu
Kendimden başka katil, kendimden başka maktul yok
Kriminal bir vakayım bu gece


Çok desibelli bir intihar uğulduyor beynimde
İstifamı elden verdim hayata
Her an bir delilik yapabilirim
Rakı kadehleri gibi kırılganım
Hasretin balçığı sıvandı üstüme
Saçlarımda yapış yapış bir efkar
Bu gece…
Bir duvarı kanatıyor parmak uçlarım


Bu gece dümeni kırık bir gemiyim
Limanlarım yerle yeksan
Pusulam kırık
Direnemedim işte senin rüzgarına
Rotamı şaşırdım
Fırtına vurmuş ağaçlar gibi yıkıldım


Ey benim gemisini kurtaran kaptanım
Mağdur edebiyatı sanma şiirlerimi
Bu gece miadı doldu şairliğimin
Kendi kalemimi kendim kırdım
Bu gece sandala su sızdıran çatlağım
Kalbimde özlemin seğiriyor
Bu gece…
Kırk yerinden yaralı bir avım


Bu gece…
İyot kokulu bir Ege türküsü
Bozkırda, yanık sesli bir Bozlağım.