Web Zaman Damgası

Lal Çığlıklar

[ italik ] on iki can için...[ /italik ]

Doğarken; kan revan içinde doğduğumuz
Ölürken; tertemiz sularla arındığımız
Bu yaşamak ağrısını dindir
Esirgeyen ve bağışlayan Allah’ın adıyla
Bana bir nefeslik aldanış getir


Şimdi; ekşimiş, çürümüş hormonlu bir meyvedir yaşamak
Yüz yirmi üç nolu o hastane odasında
Heyecanla seni beklemektir
Kanserdir…
Kemoterapidir…
Pis bir ilaç tadıdır damakta
Ağrıdır...
Acıdır...
Bir zamanlar ayna karşısında saatlerce taradığın
Avuçlarına dökülmüş bir tutam saçtır
Sen bana çokça tevekkül
Çokça sabır
Son kullanma tarihini unutmuş
Acı bir gülüş getir


Bana çocuk sesleri ile çınlayan, cıvıl cıvıl bir dünya getir
Çocukları yutan o tuzlu denizleri değil
Çocukların neşeyle oynadığı bir su çağıltısı getir
Hayvanlara eziyet edilmeyen
Kadına zorla ilişilmeyen
O dupduru sulardan kana kana içiş getir


Rengarenk bir gök kuşağından
Bir çocuk masumluğunda
Güle oynaya geçiş getir


Getir ki...
Sussun bu acılar orkestrası
Bu barbar kıyım bitsin
Getir ki…
Gök gürültüsü gibi gürlesin Lal çığlıklar
Hınçla, öfkeyle havaya kalksın o minik yumruklar
Dağılsın bu netameli ve puslu hava
O kırk ikindi yağmurlarla
Sırılsıklam bir ıslanış getir


Hayat işte…
Kimine zil
Kimine zül
Merdiven altı bir eşya gibi ucuz ve değersiz
İniltiler içinde bir savaş meydanı
Kanlı, terli ve kokuşmuş
Sen bana savaşların olmadığı
Çocukların ölmediği
Bir barış getir


Böyle susa susa…
Böyle kusa kusa…
Böyle yaşamaktansa…
Sen bana afili bir ölüş getir