Web Zaman Damgası

MARTI (*)

Tunçtan değil Canlı
iki Martı.
Biri kıvırcık Saçları üzerinde Tunç Heykelin,
diğerinin Boyu Heykelin Kulak Memesine değin.
İlkin fısıldayarak birşeyler söylüyor,
sonra Başını öne eğip, Kanat çırpıp-gülüyor,
yada bana öyle geliyor.

Heykel mağrur,
Heykel ciddi,
Heykel Tunçtan,
Heykel Taş gibi suskun duruyor,
Heykel Heykel olmanın,
bu Merdivenlerde oturmanın
sorumluluğunu duyuyor.

Diğer Martı
-Heykelin kıvırcık Saçları üzerinde duran-
açtı gergin Kanatlarını çırpmadan,
kayıp-kondu diğer Omuzuna bu Sorumluluğun.

Her Otu yemesini gayet iyi bilen ben,
Martıca'dan hiç anlamam ama,
zannımca;
[ italik ]" Haydarpaşa Garı'nda..."[ /italik ]
diye başlayan Nazım'ın bir Şiirini
Heykelin Kulağına fısıldıyor;
[ italik ]" 1941 Baharında
Saat on beş.
Merdivenlerin üstü Güneş,
yorgunluk ve telaş.
Bir Adam
Merdivenlerde oturuyor
birşeyler düşünerek..."[ /italik ]
Bu Adam
"Memleketimden İnsan Manzaraları 1" Şiirindeki
"Garip Şeyler Düşünmekle Meşhur" olan,
Galip Usta değil, belli ki!
Kalın, uzun Kışlık Mahpushane Abası üstünde oturan Kişi,
Şairin Kendisi!

(*) HAYDARPAŞA GAR OTELİ 9 Şiirkayesinden alınmıştır. İkinci Şiir "NAZIM" ve üçüncü Şiir "ŞAİR"den sonra, AKÇE Romanımı Yayınlatabilmek için Şiir Yazmaya bir Süre ara vereceğim.