Web Zaman Damgası

Hasreti çıkmazlara teslim ettim

Bitmekle bilediğim yalnızlığın bana ayırdığı
yokluğun düşüyor yakama,
bitmez bu mültecilikte
hasreti çıkmazlara teslim ettim
Sızısı öldürür bu akşam rüzgarını
lâl olurum gidişine
taşıyamaz Küllerimi fırtınalar
Susarım gidişine
yorgun bedenimin kelamsız sabahlarında
yüreğindeki köle ruhları
sessizliğin sokağında bir kağıda sarıp yaktım

bir deli rüzgar türküsü,
söylenir
tükenen,çaresiz bir ateşin son deminde
savurlur soluksuz rüzgarlara
devrimsel aydınlıklar topla
sonsuz bir bir kavganın ilk kurşunuyla
topla gülüşlerini serp
çekip giden sessiz gecede tenha bir ateşin kıvılcımına
yoksa dönmek şafak gibi zor olacak

Şimdi gözlerim,
kayıp zamanların alaca karanlığında
tutulduğum anlam fırtınasında
savrulup duruyor Yüreğimin kırık ucunda
Suskunluğum
Böyle düşmemeli Baş ucumdaki gözlerine
bir yağmur damlası gülüşün
yaşamanın dingin fırtınası
neresinden tutsam acıtıyor
uzaklar düşüyor dibine mecalimin
Yankılanıyorum karanlığın koynunda
uçurumlarımın bütün asi isyanları
Göğsümde kırık çiçeklerin durulmaz acısı oluyor...A.ALKIS