Web Zaman Damgası

Sis

aklıma mukayyet olma Allah ım
aklımdan onu al


sis dağılıyor
kostak bir rüzgar yırtıyor şehrin üstüne çöreklenmiş
flu perdeyi
kronikleşmiş acıların tortusu kalıyor çatılarda
masamda tavşan kanı çaya inat
şiirle kanatıyorum geceyi

bak şimdi…
nasılda canım çekti
seninle birlikte çay içmeyi

gecenin sessizliği ruhumu köpürtürken
nasılda özledim
ırmak kuşları gibi ürkek ellerini

şimdi pencerende süzülen bir çiğ damlası olsam
teninin kokusunu bir dağ havası gibi içime çeksem
bir kez daha görsem sırtındaki kedi patisi izleri
ahh utanmasam
birde sarılsam

sis dağılıyor
belki de fazla büyüttüm gözümde seni
belki gözlerin o kadarda güzel değil
avutamaz dudakların dudaklarımı
yok saysam o minik ellerini
haa birde saçların var ya
ah o saçların
akmasa omuzlarından aşağı şelale gibi
unutur giderim seni

oysa öyle güzelsin ki…
yüreğimi yerle bir etmeye bir bakışın yeterdi
bir yüz görümlüğü görsem, dünyalar benim olurdu
birde sarılırdın sımsıkı…
içimin denizleri kudururdu

sis dağılıyor
hüzün bitti
şimdi, bir delilik parlıyor gözlerimde
damarlarımda kanla karışık bir şizofreni dolaşıyor
dişlerimle dudaklarımı kanatıyorum
çığlığımı emiyor içimde ki taş öfke

bu gece…
bırakacağım kendimi şeytanın şerrine
kendi kanımla senin adını yazacağım
sokağındaki duvarlara, merdivenlere…
gazete de o kanlı resmimi görünce…
şu cümle dökülecek o romantik dudaklarından

[ italik ]-ayy ne kadar şairane[ /italik ]