Web Zaman Damgası

Nefsi Polathane

kıyama kalkar Akçaabat’ın yeşil çayır
dökmüş sinesinden serçeler
şafağın mavi yamaçlarına secdeli
denizin çiseli kıyılarından
ney üfleyen rüzgarın nefsine uyanır
körfezin fuşya kirpikleri

alır beni koynunun sırılsıklam döşeğine deniz
getirir yağmur kokulu köyümün ikindi nöbetlerine
düşer yüreğime sırtında çalı yükü anam
ah babamın ak ak ellerlinde iğne iplik
sırmalının bakır kazanda ak sütü

iki katlı beyaz evimizin önündeki kavak ağacının
çocuk bakışlarımın kıpırtısına bıraktığı
pamuklu püskülleri

Poyrazın hışmından
küt küt evin duvarına vuran gövdesi

essin Karadağ’dan aşağı meltemler
doluşsunsun gün batımının çizgili keşanına
sarınsın atkısını gece
rüyalarımın sevdalı tavan arasına
yine damlasın ay

radyoda kuzeyin oğlu
hastahane önünde incir ağacı

Sargana Mevkiinde kopsun kıyamet
Savrulsun hışmıyla bucaklarından kasırga
tarhana kokulu anaların
çemberinde kırmızı gül açan bacıların
hükmü ateş saçsın düşmanın üzerine Kavaklı’dan

orakla kazmayla
evdeki tekliyle zafer kazanan
kırkdokuz kadının anıtı dikilsin Rusya ‘ya karşı

17 şubat kurtuluşuyla coşsun tepelerde derelerde çınarlar
kazısın tarih 1461’i Rumların alnına

konsun fındık dallarına karatavuklar
İsli gecenin koynunda yansın
mahyası sevdanın alık alık
dağlansın yokuşları vuslata çıkan sarmaşıkların
bir kiraz çiçeği düşsün haresine Darıca Deresinin
aksın mavi ağzından kalkan
ak güvercinlerin kanatlarına
serpilsin harına deryanın
aşka ermiş sinesi yakamozların

açsın avlusunda erik ağaçları
Nefsi Polathane’nin
giyinsin gelinliğini beli daracık kızım
salsın eteklerini koyun utangaç kaçamaklarına
siyah dantelini sıyırsın ay çıplak tenine limanın
tutuşsun uç vermiş sinesinden karanlığın yıldızlar

kopsun göğsümün nazına mavi boncuğu
yeşil antenli tırtılın

serçelerin ahşam saçaklarda şakıyan cıvıltısından
damlasın
gülün dudağına Şafağın loğusa şerbeti
Salacık almış kollarına kundağımı giderken

nenem yine çağısın karşıdan
‘’gel pullim uşağum ballim sana gofret aldım’’

çalsın davul zurna Hırdırnebi’nin
şenlik tacı giymiş başında

oynansın sıksara
“kollar dik”, “dik oyna” “vurdu-çıktı, ‘’ ii-hu ii-hu’’

çıksın iki delikanlı Kayabaşı’nın
yeşil kozalaklı yamaçlarına
çekilsin bıçaklar düşmanın boğazına

dedemim toprak evinde bölünsün
Vakfıkebir ekmeğinin kardeş payı
Hamsi tavası cızırdasın saç ayakta
Soluklarda karartısı gaz lambasının
sobada kaynayan güğümün sesinde
sallanırken beşiğim

Polathane’nin sahillerine uzanırken
seher yelinin başak sarısı saçları
dalgaların ipek tarayan parmaklarından

usulca dalayım yine çocukluğumun
sende kalan kara gözlerine…



Filiz Kalkışım Çolak