Web Zaman Damgası

LEYL-İ ZİYÂN

..... ........



[ italik ]Konar göçer
Sarâlı ağrılar toynaklıyor
Tırnaklıyor
Her mevsim sonrası
Kersekleşen sinemi
Dilimle zımparalayıp raspalıyorum
Muhcir lisânıma değen her kelimeyi
İki yakası biraraya gelmemiş
Düğmeleri kırık
İlikleri yırtık libâslı Hazanlardan kalma
Sarı hüzünler sarınıyor boynuma
Şubat'ı ıslatan
Mayıs'ı ısıtan gözlerinin akaklarında
Yıkanıyor bedenim boylu boyunca
Tenimin vahalarına hayat bahşeden her katre
Gûslüdür Sevgili
P'aklanması
Temize çıkmasıdır
Tüm günahkâr kirli çığırtkanlıkarımın
Aklımın sulak batak avlağına
Tasmasını kırmış zelzeleleri salan
Her yetim betimlemen
Bir şefâât berâtı
Nisan'dan yağmurlarını süpüren kirpiklerinden öpüyorum
Acılarım sayısınca
Ağrılarım sızısınca



Hangi apışık mevsimin ağlaklığından k'alma
Koyaklarındaki gizilkondu bulut tortusu
Kaç çigan bahar eritti
Eritebildi buzullarını Ağrı'nın sarplığını
Bu denli karışmışken
Parmak izine dudak izim
Neden bu kadar mecâlsiz
Yorgun
Yılgın
Bu kadar yabancı b'akıyor
Yüzümün devrik cümleli dibâcesine
Kitâbesi alnının



Nefesimle taradığım saçlarından çözülen
Düğüm düğüm cemreler ısıtıyor parmak uçlarımı
Avuçlarımda Badem Çiçeği kokusu
Dağ bayır dolaştığım göğsünde
Uçurtma uçuran
Misket tokuşturan
Dizleri çimen yamalı bızdık hayta çocuklar
Çiyleri eriten dudaklarında
Ahmak kovalayan bir Kırkikindi'yi beslemiş
Kararsız bir Mayıs belliyor toprağını
Şebboy'un
Acem Lâlesi'nin
Mine'nin
Kadife çiçeği'nin
Yeşilini yitirmiş yapraklarını döküyor İklim Takvimleri
Ayyar ayyaş toprakların topoğrafyasına
Utanıyor
Siyah ferâcesini giyinmiş Haziran
Semâdan sağdığı k'ova k'ova renkleri
Devirerek ruhsatsız gecekondu düşlerin üzerine



Bavulunda rutubet kokulu
Eprimiş
Mütefâil babında bir sevda
Kırağı çökmüş omuzlarında
Yılgın yorgun bezgin sergüzeşt-i emân
Cinaslı mısralarda devinen
Kekeme kelâmlara asardı
Gözünde paslanan hatırâtını
Ve
Tunç bir kafiyenin kovuğunda
Örsle d'öve d'öve yola getirdi
Zâyi ilânlarından düşmeyen kafa kâğıdını
Alnının orta yeri devâsâ şirpençe
Ense kökünü kırbaçlayan saçlarında
Zifirî sârî tâun kokusu
Kanını kesen damarlarında
Boğum boğum son nefes
Şimdi
Ya
Sen
Kes artık baş(lığ)ını
Bu kangren şiirin
Ya
Ben
Şir û şerbet bilip
İçeceğim
Zakkumun dibeğini



Müsait bir yere çeker misiniz şiiri
Gidecek var



..... ........






[ /italik ]