Web Zaman Damgası

SEHRÂN

..... ........



[ italik ]Mahzûn bir manzûmenin paragrafbaşından
Sapan birkaç kelâmla
Aşkla vurulmak ilk sol sapakta
Gusledip sevgilinin b'ulak ulak gözyaşlarıyla
P'aklanmak
Ve
Sarınmak
Kefen beyazı bir s'onsuzluğa
O'nun avuçlarında
Yan yatarak defnedilmek
Asırlık yarasına



Bize
Bizi anlatamadığımızdandı
Hep
Sen ve Ben olarak kalışımız
Hiç Biz olamayışımız



Senin arkanda bir Ben
Benim arkamda bir Sen
Bıraktın da
Gittin



Git
Sevdam
Duvarlarımdan
Toplayarak sesini b'ağır ç'ağır
Yastığıma
Saç tellerince dökülen uykularımı al da git
Çekmecemde duran kokunu
Aynamdan bakan resmini
Yatağımın altına kaçan ayağımın tekini
Hayalini
Yasaklı okşayan ellerimi de al
Git Sevdam
Kendinle götüreceklerini
Atıp arkana
Ve
Götüremeyeceklerini
Saklayıp koynuna
Git hadi
Ben buradayım



Penceremin ahşap pervazını yumruklayan
Çilentili mütereddit bir bârân-ı hâr
Sokaklarımdan ayakizini
Duvarlarımdan
Nefesinin gizini süpüren
Keş soluklu ayyaş Poyraz
Saçlarına uçurtmalar bağladığım umutlarım
Terketti beni
Bâri sen
Bir şiirlik daha kal bende
Gözlerime düşecek son cemreyi
Bekle biraz



Bıçkın nârâlarla bileğileyip
Sevdasının iki yüzünü
Aklımın rutûbetli Orta Çağ mahzenlerinde
Ruhumu darbedip paslı prangalarla
Beni bana vurduran
Kalemimi kelâmlarıma kırdıran Yâr
Demir ökçeli ayaklarını
Bastıra batıra geçerken gözlerimin kıraçlarından
Sanma ki
Sırtladığın dibi delik heybenden damlayan sancı
Bir tek seni yaralar



Desen ki bana
Kanama artık
Sevdâsına saygı durduğum
Yarıya indirilmiş Aşk bayrağımı
Yas vadisinin kurak rüzgârlarına vurduğum
Kanama artık sen
Tırnak geçirip en dibine damarlarımın
Ve
Sıyırarak sağaltılmışlığını yaralarımın
Kanına basarım kanımı
Desen ki
Toplayıp kırıklıklarını, kırılganlıklarını
Saplarım şahdamarıma
Buket buket bağlayıp yaralarını
İşlerim nakış nakış tenime



Ve
Kesti bileklerini damarlarımın
Ilgın ılgıt gözyaşları
Bir Adamın
[ /italik ]

..... ........