sürgünmavi

o bir melek.
şiir meleği ....

Oturdum maviyi yazmaya bilgisayarın daktilosunda.
Sızlayan özlemli bir müzik de seslendirdim yanıma
Oturdum maviyi yazmayı aramaya;düşlerimde olduğunu bildiğim sızlanışlarda.
Düşlerimde hevesimde özlemlerimde olduğunu fısıldıyordu müziğim.
Sana maviyi mavi içimden yazmaya çağriştırdım kendimi mavi ezgi.
Hem senin şiirin de olmasının umuduyla.

Cevap verecekti biliyorum bir düşlemeyle , mavi huzurundan geçen özlemim içimden.
Gönderdim zihnimi kavramış olduğum mavilere tekrar.
Sana yazılsın diye.
Gidecekleri yerleri biliyorlardı zihin damlalarım.
Daha önce bilmiş oldukları yerlere.
Sana maviyi var olan içimden dökmek için çağrıştırdım mavi.

Ve şöyle idi:

Ah o vadinin içinde kuş sesleriyle dolaşışım.
Kendimden çok maviyi gören dağların içlerinden geçişim.
Kendimi düşündüren mavi baharının aşka benzemez tadi.
Dağların üzerinden gözüken akdenizli mavin ve benim de mavim..

Yanımdan hiç dostlarımı eksik etmedin mavi denizinden
Maviyi pikniklerde dostlarımın neşesi ile paylaştırdın mavim..
Hep yaşam doldurdun huzurundan eylemlerime eylemsizliğinden.
Sustukça duyabildim susan sesini akdenizdeki güzelliğinden.

Ve işte sana duyduğum saygı ve sevgi katkısını mavi dostum denizden.
İşte senin şiirinden.