umutadam

22.12.2007 23:31:34


".....

kan çanağına döndü şafağın gözleri
yandı deniz kızıl alevden

....................

hüzün yağmurları düşüyor
sisli kentin puslu sokaklarına

sırılsıklam hasretin
ve ayaz yokluğun
işlerken iliklerime
buza dönüyor düşlerim

dağ gibi sevda şimdi
ıssız dağ yalnızlığında..."

'Çok bildik kelimelerle, çok bildik duyguları, çok farklı bir lezzetle sunma başarısı' diye şiiri tarif etsek; sanırırm 'Yandı deniz...' örnek olurdu.
Şiirin ritmi ve dizelerin doğurganlığı içimi ısıttı.. Ancak bu özlem dolu ayrılık yolcusunu Bayatlı'nın o Mechul Gemisine bindirmeniz ile üşüdüğümü de belirtmem gerek.. Şiirinizin içinde zaten var olan güce bir dış güç katmak, doku uyuşmazlığına neden olmuş ve finalinizi güçten mahrum bırakmış sanki... Ama her yönüyle ılık bir hüzün ve özlem esiintisi var... Bu esintiyi yelkenlerinize biraz daha çekerseniz o meçhul limana sağ salim varacaksınız... Yüreğinize sağlık...