andelip

17.12.2007 01:29:21

"Gül endam" diyen bir şarkı duymuştum bir gün. Bana neleri tedai ettirdi neleri..
Nice güller tablolaştı gözümün önünde... Ama biri vardı ki beni yaktı ta derinden.
İşte ben de ona yazıyorum bütün türkülerimi, aşklarımı, sevdalarımı...
Sizde de böyle bir çağrışım olmuş herhalde...
Ne de güzel örmüşsünüz şiirinizi.
Bir kıvılcım çakınca belirir bazen alevleri göklere ulaşan yangınlar.
Hele gönül yangınları gökler ötesine kadar ulaşır,
meleklerin kalplerini bile yakıp kavurur seven bir yüreğin Sidre'yi bulan alazları.
Musiki çizgisine kanat çırpmışınız.
oysa nasıl utanır da
kızarırdı güneş
girerken gecenin koynuna
ve lekesiz şafak
sürerdik dudaklarımıza...derken şiir zirveye ulaşıyor adeta..
ve ardından..
nal kesiği yüzümde çizikler
kırmızı mercan mercan
dağı yaran araf aralığı
çiçeklerden kalan derken son noktayı koyuyorsunuz.. Ama hiam-ı misk olarak..
Hani bir melodiyi dinlerken içimiz bir hoş olur ya, işte öyle bir doruktur şiirde musiki. Buna yakalamışınız hemen hemen. kutlarım
Sevgi ve selâmlar