ö.ç.m
2.8.2009 10:44:19Bir gün atölyede çalışmaktan yorulmuştum. Dışarı çıktım. Bir çocuk, kâğıttan bir şetan uçurtması uçuruyordu. Bir yandan koşuyor, bir yandan da arkasına bakıp havada uçan uçurtmaya bakıp seviniyordu. Kendi kendime, şu çocuğun yaşadığı sevinci yaşamak için neler vermezdim, dedim. Çocuk gözden kaybolurken, gitme be çocuk diyesim geldi.
Dünyanın peşinden koşup duruyoruz. İnsanın sevdikleriyle beraber koşması kadar değerli koşmak yok.
Güzel dizelerdi. Kutluyorum.