ZAMAN HIRSIZI
ZAMAN HIRSIZI
Kayıp gecelerde kendimi arıyorum Gölge insanlara kendimi soruyorum Gölgemi artık bedenime sarıyorum Yılgın adımlarımı boşa yoruyorum Gecemin rengiyle elbise biçiyorum Güneşin ışığıyla yolumu seçiyorum Gül ile bülbülü sevdama çekiyorum Gölge suratları gönlümden siliyorum Karanlık hücremde bir delik deliyorum Çıkarcı insanları defterimden siliyorum Dost olanları da kendimden biliyorum Gölgelerden kaçıp hücreme dönüyorum Anne kokusunu hayatıma katıyorum Gecemin ayında kandilimi asıyorum Heybemdeki yalanı sahibine satıyorum Bu kirli dünyadan amansızca kaçıyorum Solgun anılarımın resmini çiziyorum Çizdiğim resimler toprağa düşüyor Toprağa düşen hatıralarım üşüyor Üşüyen her hatıram bir bir ölüyor Acı lokmamı alın terim biliyordum Güzel insanlara selam yolluyordum Özlediğim çocukluğuma dönüyordum Söyle zaman hırsızı sana neyledim |
Gecemin ayında kandilimi asıyorum
Heybemdeki yalanı sahibine satıyorum
Bu kirli dünyadan amansızca kaçıyorum
En doğrusu bence de dış dünyada uzak durmak öze yönelmek
Kendin ile dertleşmek saten kimse kimseyi ne anlıyor nede anlamak
İstiyor tebrik ederim hocam saygılar selamlar