Hasretim Konuşmaya
Uzaklardan bir ses
Bir nefes Üşüme Bir el Bir özlem Sarılamayan En karanlık yerinde kabusun Kınalı bir bahar Bir umut Ağlasaydım doya doya Üşürmüydüm Yada yağmurlar dumanlanır mıydı kirpiklerimde Bir şeyler eksik Buz gibi buralar Yüreğim donmuş sanki Hiç bir şey ısıtmıyor Ezip geçiyor ruhumu acılar Yoksun işte Kalbimin kör kuyularında O hazin ses Özlüyorum Ve ağırlaşıyor kirpiklerim Zaman daralıyor Umut dolu şiirler biriktiriyorum gecelere Bir kez baksan gözlerime Bu hüznümü alsan bir Sevindirsen yüreğimi Anlatsan sen bana Toprağın en güzel halini Susuyorum artık Derin ve ihtişamlı Sessizce nefes alıyorum Hasretim konuşmaya |