Var mı beni içinizde tanıyan?
O çözülemeyen sır benim.
Duymayan kalmasa mahlasımı
Düşüncelerimi tarif etmek zor benim...

Kuşlar adımı duyunca gülüştü
Bülbüller,
Bir gül için can evinden tutuştu.
Yüreğime kar üstüne kar birikti
Karlar söndüremedi yangınımı benim...

Niceleri sultandı, ulaşılmazdı
Ben değiştirdim bu bahtı
Taktıkları tac, oturdukları tahttı
Yerle bir eyledim tac ile tahtı
Akıl almaz bir kalemim var benim...

Nice kamil cahil oldu
Alim iken cahil oldu
Yavuz iken selim oldu
Bu gizli oyunu bozan benim...

Yüreğimde büyüdü bir yara
Lokman Hekim bulamadı çare
Bir melek için kül oldum
İbrahim’in atıldığı kor benim...

Sebep bazen leyla bazen şirin idi
Sevda uğruna yüce dağlar delindi
Bilek gücüm ferhat bilindi
Yüreklere su serpen benim...

Çaldı bir ilahi döndü mevlana
Yunus geldi öfkeleri dindirdi
Bu günahlar çok ocak söndürdü
Hayır da benim şer de benim

Kimsesizlerin dilinde adım
Gökten yağan rahmette saklanmışım
Evliyaların yüzündeyim
O yeşil nur benim...

Kimsesizim dostumda yok düşmanımda
Görünmez oldum resmimde yok cismimde
Tek heceyim
Anlamım büyük
Barınağım kalp
Gönül benim gören benim...
Benim adım aşk
O bilinmeyen sır benim...