SESİZLİĞİMBir su gibiyim akıp çağlayan, Bazan küçük bir derede ağlayan, Kükreyip nehir gibi çağlayan, Akıp gidiyorum menzilime. Bazan çoğalır suyum taşarım, Bazan sessizliğimle yaşarım, Hızlanırım aniden coşarım, Azgınlaşıp giderim bendime. Tutan olmuyor beni seddimde, Korkunun eseri yok ceddimde, İnsan oğlu hep birdir nezdimde, Dereler çay olur dolar seddime. Çoğu gitti,azı kaldı hayatın, Tadını alan varmı mematın, Üstünden geçeceğiz Sırat’ın, Sorular soruyorum kendime. 23.02.2016 Adil ÜREKSOY ’’Adil’ce’’ |