Çocukken beraber aynı mahlede büyüyen biri kız biri erkek olan iki çocuk aynı okula aynı sınıfa düşer ve başlar aşk hikayesi erkek çocuk kızı çok sever ama herkes çocuk deyip fazla üstelemez ama bu aşk ortaokul sona kadar devam eder bir birlerinden hiç ayrilmazlar sonra erkek çocuk ailevi nedenlerden okulu bırakır ve çalışmak üzere istanbul’a çalışmaya gitmek üzere hazırlanır gitmeden kızı görmeye gider ve kıza derki Beyaz Gülüm ben istanbul’a çalışmaya gidiyorum kızda döner çocuğa okul okumayacakmısın çocukta hayır der ve kız çocuğa hiç bir şeyin aynı olmayacağını der ve elveda hoşçakal demeden gider çocuğun çok ağrına gider kızın bu hareketi ve istanbul’a gelir çalışmaya başlar ve yıllar geçmesine rağmen kız çocuğun aklından bir saniye bile çıkmaz söylediği laf baş ağrısı gibi aklındadır ve haber gelir kız okulunu bitirip evleniyormuş çocuk oturup ağlayarak dokunamadığım saçlarına tutmaya kıyamadığim ellerini başkasını tutacak diyerek feryat yanıp orada canına kıymış

Ne ağrıma gidiyor biliyor musun
Tutmaya kıyamadığim ellerini
Başkaları tutup öpecek ya
Dokunmaya kıyamadığım
Saçlarını başkaları dokunup koklayacak ya
çok ağrima gidiyor be sevgilim

Aslında ne ağrima gidiyor biliyor musun
Bakmaya doyamadığım gözlerine
Başkaları sonsuza dek bakacak ya
Seni seviyorum derken öpemediğim yanakları
Başkaları öpüp dokunacak ya
Çok ağrıma gidiyor be sevgilim

Benim ne ağrima gidiyor biliyor musun
Seni çok seviyorum derken sesini duyuramamak varya
Delicesine seni özlemişken sana ulaşamamaķ varya
Ellerini tutmak saçlarına dokunmak gözlerine bakmak
Artık bunların bir hayalden ibaret olduğunu bilmek varya
Benim ağrima giden bu aslında be sevgilim