KALLEŞLİĞİNİZ BOĞAR SİZİ...Hani bir çiçek vardır, kuruyunca üflersin Pamuk pamuk dağılır, uçuşur gökyüzüne İşte, kalleş bir ateş topu düştü de üstlerine Uçuştular melekler gibi gökyüzüne… Kıvılcımları tutuşturdu bütün yürekleri Kalplerimizde büyüdü yangınlar Kin bilmeyen yüreklerimizde büyütmeyin nefreti Acıyla sustuk sanmayın bizi, Dünyanın kızgın magması gibi Sarar, boğar kendi kanınızda Kalleşliğiniz boğar sizi… Boğar sizi… Boğar sizi… Hâlenur Kor |