DİKİZ AYNASIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Anarşik olaylar nedeniyle,yüksekokulumu yarım bırakıp gittiğim Berlin’ de
Hartnackshule’de tanıştığım (Özel Yabancı Dil Okulu) sıra arkadaşım Aynur şiirimin konusudur...Kendisi şimdi Berlin’de Sosyolog olarak bir danışmanlık merkezinde çalışmaktadır...
Berlin, Bin dokuz yüz yetmiş sekiz
Bambaşka bir diyar Ne sana ne bana uyar Siste gömülü mavi,sulu sepken yağmurlar Parkasının cebinde buz kesmiş elleri Özlemi kuş tüyünden sıcak Düğümlenmiş acılar;yutkunur Aynur En güzel çağında boğuldu boğulacak Uzakta ana kucağı Kavrulurken yağında Söndürülmüş baba ocağı Ciğerinde yangısı,yüreğinde yankısı .. Anasız civcivliği Yutmuş gurbeteli ’’ tren düdüğü gibi ’’ Suskun dili,dönmeyi unutmuş yeldeğirmeni Kim kestiyse yelleri,sıyırmış hüzünle yelpazeyi Sofrada yetmez ekmek;kuyrukta kepazeliği Çekelemiş el kapılarına ; Ucuza iş gücü ,karşılığı ödenmeyen emek İpe un serince efendisi,ses kesilmiş İçimde bir tuhaflık Efendi Türk’ün kendisi,yakışır mı uşaklık?! Gel gör ki ülkem;benim değil artık Yabancıların memleketi ! Allanıp pullanan gelinler ’’ Erzincan’a vardım ne güzel bağlar ’’ Bekliyor U-Bahn’da(*) ’’ Elleri koynunda bir gelin ağlar ’’ Uy anam anam,kampanalarda Yorgun düştüm uyanamam... Baharı dalında,elmaları alında Yanakları üşür gurbetin yolunda Solmakta çiçeğim ey yüce devlet Nedir çektiğim Bu ne töre ,bu ne adet Yaban ellerde bu nasıl evlat?!! Şaban AKTAŞ-15.12.1996 (*)U-Bahn:Untergrundbahn->metro |
Harika bir şiir.
Böyle güzel şiirler yazan bu sitede rastladığım ender yeteneklerden biri sizsiniz.
Tekrar kutlarım.