-BİR BORAN MİSALİ ES GÖNÜL-
ey sevgili!
bir an gelir an da gelmez anı değeri olmayan an’a gönül de el vermez. ben de ansızın beliren bir sevgiydin sızın da, o ölçüde engin mi oldu? bir an ki içkin apansız bir an, o sendin can. ansız doğdun da yüreğimde yıldırımlar düşürdün evrenime zamansız bir evrende her dem ve mekansız hayalimde yekpare. sızın ki zamandan ve mekândan münezzeh mi sanırsın? rabbime şirk koşmaksızın bir an ki, sözde değil özde öyle bir eser ki bu esmez yerinde yeller. inanır mısın? andığım tek bir insandın hep anbean canan olasın öyle bir erek bu hangi engerek zehrini akıtabilir? mücadele gerektiğinde, lir mi çalar bu gönül? öyleyse, solma ey gül! an gelir ölür de insan sanmam ki ölürüm sende sanma ki ölürsün bende. ey sevgili! bir an gelir an da gelmez anı değeri olmayan an’a gönül de el vermez. L.T. |