Gelinciğin Hüznü…Bağrına sıçrayan ufacık bir kıvılcımdı Yavaş yavaş omuriliğine doğru ilerleyen Değdiği yeri kasıp kavuran... Bedenine dağılan ince ince titremeler Esen yellerin yelesiyle Gerdanında alevle buluştu İki dağın zirvesindeki ufak tümsekle Harlandı alaz alaz kendine yol buldu Yakarak İndi vadinin ortasına Gelincik tepesinde buldu kendini… Hırçın ateşin kolları Kopardı dalından Kan kırmızı gelinciği Şelaleye savurdu Çağladı kendi ekseninde Dayadı leblerini İçti kana kana Gelincik, Doymak bilmiyordu Çağlayan, Çağladıkça kanıyordu Birbirlerinden kopamıyorlardı… Ateş; Gelinciği, çağlayana Çağlayanı, gelinciğe mayalamıştı… Bir soru işareti asılı kaldı havada Acaba gelincik, Çağlayanda Can bulacak mıydı? 17.02.2016______Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş |
Güzel dörtlüktü tınlaması hoş.
Kalemin var olsun.
Tam puanla Beğendim.
_____________________ Saygı ve Selamlar..