GELİNCİK ANISINA
"Yollara döşenmiş gelincik demetleri,
Hatırlattı yeniden hüzün dolu maziyi..." Seneler önceydi, ben ilk kez aşık, Ve bahçedeydik senin yine aklın karışık Derken bir gelincik gördün, sağında -Betonlar içinde paslar arasında Hoyratça elinin değişini seyretti gözlerim, İlk kıskanmamdı bu acısı engin.. O çiçek, bir düşman oldu nazarımda. Sen görmeden kopardım, ansızın, ve o kırmızı yapraklara bakakaldım... Benden daha büyük bir saadeti tattı, Sana asla olamayacağım kadar yakındı. Gözlerim nemli duraksadım İçim acıdı, atamadım. Bir kitap vardı -senden imzalı- arasına sakladım Hayallerimle birlikte kurumaya bıraktım. Gel zaman git zaman geçti sekiz sene Bir gece -tesadüfle- aldım kitabını elime.. Birden o nazlı gelinciğe rastladım Heyhat! Buradaydı işte ilk aşkım! Şimdi silindi belki o "Çocuk Kalbi" Ama sevdam hala temizdi -çocuklar gibi- Ben, güzel bir bayan, hayatın baharında Bir gelincik gibi açılıp şaçılmakta... Az çok dertte çekmiş ha! Lakin anlam veremiyor şimdi, Bir gelinciğe bile tahammülsüz kendine Bunca sabrın nereden geldiğini... Fısıldadım içimden, gecenin ziftine, Paketteki son sigara eşliğinde: "Koca yürekli adam, nerede olursan ol, Mutlu ol..." "Kaf" Dağının ardına derin bir sır yüklemişim Bana benden yakınmışsın, bilmemişim... 11.8.2015 |