Sesiydiler; doğanın, aşkın nefesiydiler, Bülbüldüler, gül için yollara döküldüler Değdiler bam teline, başlarını eğdiler Döküldüler, yandılar, ne ateş, ne küldüler
Gökkuşağı bezenmiş, nemli yaprağın zarı Baharı özledikçe artıyor ahu zarı Diyarı gurbet elde odur bülbülün yarı Güldüler, dikenli dal üzerinde güldüler
İndiler yükseklerden gülü yar edindiler Sindiler kara kışta, saçaklara sindiler Dindiler yağmurlarla yağıp yağıp dindiler Doldular çeşmelere, su sunan sebildiler
Coşari düştü cemre, havadan suya düştü Şaştı tüm pervaneler, nura aşkla üşüştü Bu kaçış ne canandan, ne ölümden kaçıştı Güldüler, bülbüldüler, aşk uğruna öldüler
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÜLDÜLER şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GÜLDÜLER şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Güzel sayfanı var ol