KARANLIĞA
Geceye sitemim;
Örtmesin üzerini güllerimin, Güneşime sırt çevirmesin. Korkutmasın yalnız yatanları, Ağaçlarla anlaşıp; Korkunç gölgeler yapmasın. Hele şimşekler hiç çakmasın! Zira, yalnız uyuyorum. Gölgelerden korkarken Yorganın altında büzüşüyorum. Yarim gelsen diyorum! Güneşim olup doğsan karanlığıma. Terleyen alnımı siliverse ellerin. Aklıma girdi dağdan kaçan tilkiler; Şimdi daha bir sevmeye başladım karanlığı. Nede güzel gizler değil mi Öpüşlerimizi. .. Kimseler görmez seni, Gözlerinde boğulmaz kimse. Haydi çık gel yüreğim, Gel ki seninle geceyi çekiştirelim. .. |