Gül Ve Diken
Kıvılcımı kim attı bu yangın nasıl çıktı
Ben ateşi gönlümde yakanı arıyorum İçimdeki yeşeren bütün gülleri yaktı O güllerin içinde dikeni arıyorum Eğer sensiz olmuşsa bir günlük esenliğim Her gün esrik hayaller çaresiz içtenliğim Sensizliğin içinde kayıp olan benliğim Belki sendedir diye hep seni arıyorum İçimdeki gurbetim! Görmediğim şehirsin Üç öğün yemeğime katılmış bir zehirsin Söylemediğim şarkı yazmadığım şiirsin Bu sevdayı gönlüme ekeni arıyorum Bazen bir güneş doğar beni kavurur gider Bazen bir rüzgâr eser beni savurur gider Bazen bir avcı olur yürekten vurur gider Ben ruhumu bedenden sökeni arıyorum İnanmayın! Birisi anladım derse seni Hiç kimse anlayamaz benim gibi seveni Söyle ne yapsın gönül bunları bilmeyeni Hasreti benim gibi çekeni arıyorum |